📌21-05-63
คำกลอนอิสาน หรือ ผญา บทหนึ่กล่าวว่า “เห็นว่าผักหมเหี่ยน ยุข่างทางอย่าฟ้าวย่ำ บาดมัดถอดยอดขาว บาดมันทาวยอดอ้วน ยังสิได้ก่ายเกิน” ถอดความได้ว่า แค่มองเป็นของไร้ค่า ริมทางอย่าเพิ่งเหยียบย่ำ วันหนึ่งของสิ่งนั้นมีค่าขึ้นมา จะได้บากหน้าไปอาศัย
เรียนท่าน “ผู้ใหญ่” ในกระทรวงศึกษาธิการครับ ก่อนนั้นท่านรังเกียจโรงเรียนขนาดเล็กประกาศลั่น นักเรียนต่ำกว่า 120 คน ต้องยุบรวม/ยกเลิก แล้วก็เริ่มตัดท่อน้ำเลี้ยง งดบรรจุครู ผู้บริหาร ปล่อยให้เฉาตายไป จนชุมชนต้องจัดหา “ผ้าป่าจ้างครู” กันเอง ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาผมเขียนเรื่องนี้ไปแล้วครั้งหนึ่ง ท่านฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมไปกลับโรงเรียนขนาดใหญ่ ใส่ค่านิยมโรงเรียนใหญ่โรงเรียนดังไปเต็มพิกัด ทั้งเด็ก ทั้งผู้ปกครอง และครูอีกส่วนหนึ่งวิ่งหนีเข้าโรงเรียนใหญ่โรงเรียนดัง ปล่อยให้โรงเรียนเล็ก “เฉาตายไปเอง” ดังที่ปรากฏอยู่ทั่วประเทศ
วันนี้ วันที่ไวรัสร้ายระบาดหนัก โรงเรียนใหญ่ และแออัด อันเป็นผลงานการสร้างของท่าน มาหลายยุคสมัย อยู่ในสภาพ “ไปไม่รอด” เปิดเทอมเมื่อไร เด็กติดเชื้อกันระงมแน่นอน แล้วท่านก็ตีรวมประกาศ เลื่อนเปิดเทอมไปหมด ท่านครับโรงเรียนขนาดเล็กที่เคยใหญ่มาก่อน พื้นที่เขาเหลือเฟือครับ โรงเรียนเหล่านี้เปิดเรียนได้ครับ นักเรียน 30-40 คน อาคารเรียน 2-3 หลัง ระยะห่างเกินอัตราส่วน Social Distancing มากมายนัก และส่วนมากอยู่ในพื้นที่ชนบท พื้นที่โล่งแจ้ง เปิดเรียนให้เด็กสิครับ ให้เขาได้เรียนปกติ ให้ผู้ปกครองที่แห่ย้ายเด็กไปอัดกันในโรงเรียนใหญ่โรงเรียนดัง จะได้ย้ายลูกหนีโรคระบาดกลับมาเรียนหนังสือในพื้นที่ที่อบอุ่นและปลอดภัยของตนเอง
กระทรวงศึกษาเองก็ต้องกลับมามุ่งพัฒนาโรงเรียนขนาดเล็กเหล่านี้ให้ผู้ปกครองเกิดความมั่นใจด้วยเช่นกัน ไม่ตัดท่อน้ำเลี้ยงแล้วปล่อยให้เฉาตายดังที่ผ่านมา ส่วนโรงเรียนขนาดใหญ่ แออัด ก็เลื่อนกันต่อไป ท่านทำถูกต้องแล้ว เรื่องโรคระบาดนี่เรากันไว้ดีกว่าแก้ครับ ส่วนโรงเรียนขนาดเล็กจะเป็นทางออกสำหรับการศึกษายุคหลัง Covid-19 หรือที่พูดกันมากในเวลานี้คือ New Normal นั่นเอง ซึ่งเมื่อวิเคราะห์ด้วยเหตุและผลแล้ว ต้นทุนพัฒนาโรงเรียนขนาดเล็กนั้น ต่ำกว่าและประหยัดกว่าเรียนทางไกล และเรียนออนไลน์เป็นไหนๆ ครับท่าน.
📍www.indyreport.com