@ อยู่สวนเมื่อก่อน รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่ต้องมีเงินมากมายอะไร เพราะในสวนเหมือนมีขุมทรัพย์ซ่อนอยู่ในนั้น
นั่นปลีกล้วยเหมาะทำแกงเลียงหรือยำกะทิ ที่ชื้นแฉะนั่นก็ผักหนามรอให้เด็ดยอดอ่อนไปแกงส้ม ริมท้องร่องใบบัวบกกับผักแว่นแย่งกันชูอวดใบให้เด็ดไปจิ้มน้ำพริก
บอนแย่งกันขึ้นรับแดดก็ไปแกงได้แต่ต้องทำเป็นนะ ม่ายงั้นคันปากแย่แน่ บนกิ่งมะม่วงนั่นเถาฟักข้าวมีลูกรอให้เด็ดไปต้มกะทิจิ้มน้ำพริก ในท้องร่องนั้นผักบุ้งทอดเลื้อยรอให้เด็ดยอดไปกินกับน้ำพริก
ผักตับเต่าที่เหมือนใบบัวบกรอให้เก็บไปกินกับน้ำพริกปลาย่าง นั่นเลื้อยรุงรังอยู่โคนมะพร้าวก็ตำลึงใบเขียวเข้มเป็นมันโคนมะม่วงร่มชื้นก็มีเห็ดตับเต่าไปแกงคั่วอร่อยๆ
นั่นแอบใต้ทางมะพร้าวผุมีเห็ดโคนที่อร่อยที่สุดในหมู่เห็ดแทงดอกมาให้เห็น แค่ไปต้มน้ำแกงใส่กระเทียมแล้วใส่เห็ดโคนเท่านั้น ซดน้ำแกงเห็นสวรรค์รำไร
พลันก็วูบคำถามที่ว่า แล้วทำไมทุกวันนี้พวกเราๆต้องมาหลังขดหลังแข็งล่กๆหาตังค์อยู่อย่างนี้หว่า